Waarom eet mijn kind plots niet meer hetzelfde als daarvoor?

Waarom eet mijn kind plots niet meer hetzelfde als daarvoor? 

 

Herinner je je de goede oude tijd, toen je kleintje zo'n goede eter was? Ze aten alles wat je hun aanbood, en ze genoten er zelf van. Maar ergens tussen de leeftijd van 1,5 en 2 jaar oud veranderde alles. Plots eet je peuter niet meer zoals toen ze nog baby waren. Geleidelijk aan of zelf van de ene op de andere dag willen ze van het door jou aangeboden voedsel niet meer proeven. Zelfs niet van de voedingsmiddelen waarvan je weet dat ze het lekker vonden en jij vraagt je af: 

"Waarom eet ze niet meer wat ze vroeger wel at?" 

"Hij at altijd broccoli. Nu wil hij het niet eens meer aanraken!" 

"Wat doe ik verkeerd?!" 

Als je op dit moment te maken hebt met een peuter die niet eet zoals voorheen, ben je misschien zelfs een beetje in paniek en bezorgd over wat er met hen aan de hand is. 

Hey, je bent niet de enige. Geloof mij! Veel peuters maken een fase als deze door, dus je kunt op zijn minst gerust zijn dat je niets verkeerd hebt gedaan. In dit artikel ga ik je helpen te verstaan waar dit vandaan komt.  

Het is volkomen normaal  

Ten eerste is het belangrijk om te weten dat het normaal is als je peuter niet meer eet zoals vroeger. Frustrerend? Zeker. Maar normaal. Peuters besluiten vaak om plotseling veel van de voedingsmiddelen die ze aten als baby's te schrappen; het is eigenlijk zelf een onderdeel van de ontwikkeling. 

Maar ik begrijp dat het als ouder moeilijk is om door deze periode te gaan. Het is namelijk verwarrend dat je kind, dat ouder en groter is dan toen het nog baby was, mogelijk niet zoveel voedsel wil of nodig heeft als vroeger. Hoe is dit in hemelsnaam mogelijk? Het antwoord heeft te maken met twee dingen: veranderingen in eetlust en de voedselneofobie. 

Verandering in eetlust 

Als baby verdrievoudigde je kind zijn geboortegewicht in slechts één jaar! Dat is een extreme groei en het vereiste een grote hoeveelheid voedsel, dus het is logisch dat je baby tijdens die periode een grotere eetlust had. 

Maar nu hun eerste verjaardag voorbij is, zal hun groei beginnen te vertragen en stabiliseren. Over het algemeen kun je verwachten dat van ongeveer 2 tot 5 jaar de eetlust van je kind kleiner zal zijn dan toen ze een baby waren. 

Voedselneofobie 

Vanaf het einde van het tweede levensjaar worden kinderen selectiever in hun eetgedrag. De angst voor nieuwe en onbekende voedingsmiddelen of voedselneofobie neemt toe. Voedselneofobie is een veel voorkomend en normaal verschijnsel dat het meest uitgesproken is tussen 4 en 7 jaar. Door voedselneofobie willen kinderen alleen maar eten wat ze kennen. 

Voedselneofobie is onderdeel van de normale ontwikkeling tijdens de peutertijd waarbij het kind angstig of voorzichtig wordt van voedsel en het uiteindelijk zal afwijzen. Dit gebeurt meestal met nieuwe voedingsmiddelen, maar het kan ook gebeuren met voedingsmiddelen die ze eerder hebben gegeten en lekker vonden. Ze overtuigen zichzelf er zodanig van dat ze het voedsel nog nooit hebben gezien, dat het hen afschrikt, en dat ze nu heel duidelijk moeten maken dat ze het niet hoeven! 

Je kind dat plots tomaat weigert te eten, wetende dat het eigenlijk een week geleden nog van tomaat aan het smullen was, zal je niet kunnen overtuigen van dit feit. Geen enkele vorm van omkoping zal dan werken en zal alleen jouw frustraties vergoten.  

Eens goed intern schreeuwen, kan je wel doen. Uit dit vooral niet tegen je kind. Adem eens diep in en uit en herinner jezelf aan het feit dat dit volkomen normaal is en dit niet iets is wat je verkeerd hebt gedaan. Het is echt niet jouw schuld, geloof me! 

Groeten!

Wout